Odporność na obciążenia wiatrem

Jedną z podstawowych właściwości technicznych okien jest jego ugięcie pod obciążeniem równomiernie rozłożonym parciem lub ssaniem wiatru. Właściwość ta determinuje zakres stosowania okien (ze względu usytuowanie budynków, w których wbudowywane są okna) oraz ma pośredni wpływ na inne właściwości techniczne, takie jak: przepuszczalność powietrza, wodoszczelność a także parametry cieplne i akustyczna okna.

Odporność na obciążenie wiatrem odpowiada na pytanie, przy jakim obciążeniu wiatrem, działającym prostopadle do płaszczyzny okna ( wprost na okno), nastąpi maksymalne dopuszczalne ugięcie ramy, a to jest dopuszczalna na poziomie 1/150 jej długość. Oznacza to, że na przykład słupek balkonu o wysokości 2300 mm nie może się ugiąć się więcej niż o 153 mm.

Powyżej przedstawiamy odpowiedni fragment normy PN-EN 14351-1:2006 odnoszący się do odporności okna na działanie wiatru.
? Ciśnienie próbne” podane w tabeli to w badaniach odpowiednik wiatru mierzony w paskalach zaś  ? ugięcie czołowe” to zachowanie się elementów ramy okna pod wpływem działania wiatru.

Okno o najmniejszej odporności na parcie wiatru oznaczone zostanie symbolem A-1, co oznacza, że wiatr wiejący z prędkością 90 km/h doprowadzi do maksymalnego ugięcia ramy, a więc o 1/150 jej długości (dwumetrowy balkon wygnie się od pionu o 13 mm).

Aby bardziej zrozumieć jak ?paskale mogą działać na nasze okna” ciśnienie parcia wiatru w paskalach można w łatwy sposób przeliczyć na prędkość wiatru w kilometrach na godzinę.

Mając na względzie nasze uwarunkowania klimatyczne, w przeciętnym budynku mieszkalnym jednorodzinnym lub wielorodzinnym wystarczą okna o odporności na obciążenie wiatrem w klasie B1-B4 ( w zależności od wysokośći mieszkania). Czego potwierdzeniem poniżej jest mapa stref obciążenia wiatrem.

Wszystkie okna oferowanę przez firmę Oknadrzwi pod względem obciążenia wiatrem spełniają minimum klasę C czego potwierdzeniem są badania w zakładce certyfikaty.